بررسی میزان آلودگی باکتریای آب یونیت ‌‌های دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در سال 1378

سابقه و هدف: آنچه به عنوان آلودگی منابع آب یونیتهای دندانپزشکی از حدود چهل سال پیش مطرح شده است در پی بروز عفونتهای وخیم در بین افراد دچار تضعیف سیستم ایمنی اهمیت بیشتری یافته است. این مطالعه به دنبال آخرین توصیه ADA جهت کنترل میزان آلودگی آب یونیتها در حدود 200 cfu/ml آب تا سال 2000 میلادی انجام گرفت. هدف از این تحقیق بررسی یونیتهای دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی از نظر میزان آلودگی باکتریهای گرم منفی شایع در منابع آب آنها جهت کنترل و ارائه روشهای موثر پیشگیری می‌باشد.مواد و روشها: در این تحقیق که به صورت توصیفی با روش مشاهده با استفاده از فرم اطلاعاتی انجام گرفت، جامعه مورد بررسی، 30 یونیت فعال که دارای پوآر آب و مجرای سرتوربین سال بودند که به صورت تصادفی از بخشهای دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در طبقات مختلف انتخاب شدند. برای تهیه نمونه به میزان 5 سی سی آب از پوآر آب و مجرای سر توربین در لوله‌ استریل حاوی 5 سی سی مایع آبگوشت ساده نمونه گیری بعمل آمد که هر نمونه به محیطهای کشت اختصاصی انتقال یافت و بعد از 48 ساعت در دمای 37?C تعداد کلونی‌های میکروبی شمارش گردید.یافته‌ها: بخشهای پریو و جراحی در طبقه اول دارای 5/37% آلودگی پسودومونایی و استافیلوککی بودند که انجام اعمال جراحی در این دو بخش امکان سرایت آلودگی از فلور میکروبی دهان بیمار را مطرح می‌کرد. بخشهای پروتز کامل، اندو و ترمیمی در طبقه دوم 5/61% آلودگی استافیلوکک را نشان داد. بخشهای اطفال و ارتودنسی 75% آلودگی انتروککی و اشریشیاکولی را نشان داد که احتمال آلودگی آب با مدفوع را مطرح می‌ساخت.نتیجه‌گیری: با افزایش تعداد طبقات ساختمان، میزان آلودگی افزایش یافته بود که به نظر می‌رسد که ایستایی آب در طبقات بالاتر نقش بارزی در شانس بقای میکروارگانیسم دارد. بخش‌های واقع در یک طبقه دارای نوع آلودگی یکسان بودند.